Heidehoning persen

Het oogsten van de heidehoning blijft een hele klus. Echte heidehoning lijkt meer op een vaste stof dan op een vloeistof. Het vormt een dikke substantie, een gelei die niet via het gebruikelijke slingeren uit de raten komt. Door de honing voor te bewerken met een kolbtoestel of ericaborstel breng je de gelei in de cellen in beweging en neemt het tijdelijk weer een vloeibare vorm aan. Echter deze handeling - de honingraat ontzegelen en daarna twee keer bewerken met een soort spijkerbed - kost veel tijd en inspanning.

Een alternatief vormt een fruit- of honingpersje. Na het wegnemen van de bedrading uit de honingramen - door deze aan de zijkanten los te knippen, kun je ze er makkelijk uit trekken - snijd je de honingraat in 2 of 3 stukken en leg je ze in de persmand. Zelf heb ik de opvangbak met een te kleine uitlaat vervangen door een open geknipte inverstuiker can. Hierbij loopt de heidehoning makkelijker in een opvangschaal of -bak. Zie onderstaande foto's, die ik gisteren gemaakt heb. 

Nog makkelijker is het om de heidehoning te verwerken als raathoning. Echter daar moet je de volken wel toe weten aan te zetten. Alle raathoning, die niet voldoende verzegeld is, kun je alsnog persen. Het watergehalte van heidehoning mag hoger zijn dan gewone honing, namelijk 23%. Na meting met de refractometer bleek het watergehalte 18,5% te zijn. Op een foto zie je ook nog een emmer met gewone honing, die op een RVS-standaard staat om zo leeg te laten lopen in een afvulemmer. Die RVS standaard is een handig hulpmiddeltje.   

Van de geperste was maakt mijn dochter weer mooie kaarsen. 

Als laatste nog een tip van een bevriend imker voor het luchtdicht afsluiten van emmers met honing: gebruik hiervoor de folie, die aan de binnenkant van kaaspapier zit. Zie de video: 

Ben Som de Cerff, hobby-imker en docent bijenteelt